Het is inmiddels alweer even geleden dat we een blog gepost hebben, hoog tijd dus voor een nieuwe!
We beginnen met met de kipjes. Daar moesten nog wat betonbandjes onder het frame van de ren gemaakt worden. Het koppel is inmiddels ook wat uitgedund. Van de vier kuikens die we hadden, bleken er drie een haantje te zijn. De twee haantjes die we teveel hadden zijn door een oud mannetje opgehaald die nog een hobby wou hebben. Net voor de kerst werden we verrast door Hennie, ze is namelijk ineens gaan leggen!
Verder zijn we bezig geweest met ‘t hoesie. Het mysterieuze hokje waarvan iedereen zich afvraagt wat het toch is. Is het een buitenhuisje? Is het een telefooncel? Is het de ingang naar een geheime bunker? De werkelijkheid is helaas wat saaier: Het is een laatste restant van de grote ligboxenstal die hier vroeger heeft gestaan, met nog een water en krachtstroom aansluiting (en telefoon, dus telefooncel klopt in zekere zin). Aangezien de buren deze aansluitingen niet meer gaan gebruiken voor de bouw kon de pukkel gesloopt worden. Maar dan moet je wel “even” het water en de stroom afsluiten. En daar begint het feest!
Want waar gaan die aansluitingen naar toe? Na drie dagen graven en zoeken hebben we de route van de aansluitingen kunnen traceren en gevonden waar ze het huis uitgaan. Voor de stroom was het nog het simpelst, daar is de elektricien een kwartiertje mee bezig geweest. Het water lag wat lastiger. Want de afsluiter van leiding naar de deel/buiten sloot niet 100% af. Dus moest de afsluiter daar vervangen worden. Maar dan moet de hoofdkraan dicht en daar was geen beweging in te krijgen. Dus het waterleidingbedrijf gebeld en een week later was de hoofdafsluiter gerepareerd. Toen was het nog maar twee uur klungelen met koppelingen om er een nieuwe afsluiter tussen te zetten.
Toen eindelijk alles afgesloten was, was het slopen zelf met een zucht en een steun gedaan. Toen restten alleen nog zes ritjes naar de stort om al het puin weer kwijt te raken.
Het belangrijkste nieuws is toch wel dat we eindelijk begonnen zijn met het huis zelf! De constructie van de kap is niet al te best meer en moet dus verstevigd worden. In onze update van september hebben we verteld dat er een constructeur langs was geweest om naar de kap de kijken. In december hebben we eindelijk de tekeningen ontvangen om aan de slag te kunnen.
Het idee is dat er een lange balk over de lengte van de hele boerderij voor de sporen (de verticale balken van de kap) loopt, die op de plek van de gebinten wordt ondersteund door een soort tweede gebint. Daarmee kan de kap niet verder inzakken en wordt al het gewicht door de gebinten gedragen. Dat is tenminste de theorie.
De praktijk is uiteraard wat weerbarstiger. Aangezien er niks, maar dan ook echt helemaal niks recht is aan de boerderij is het lastig om er een constructie in te maken die wel waterpas en recht is. Zeker als de balken 5.40 meter lang zijn en op 6 meter hoogte bevestigd moeten worden. Gelukkig hebben we hierbij hulp gehad van de broer en vader van Elmer. Toch heeft het nog twee hele dagen met drie tot vier man gekost om zes balken op (ongeveer) de juiste plek te krijgen. Nog maar 38 te gaan!
Voorbereidend werk: De slieten (boomstammen met een diameter van 10/15cm) weghalen 
Sommigen zijn wel 10m lang! 
De eerste lading hout wordt geleverd 
Zoiets moet het worden 
Wat meer in detail 
De deel doet weer eens dienst als houtzagerij 
Balk nr 3 wordt bevestigd 
Werken op zo’n 6 meter boven de grond valt niet mee 
Balk nr 4 wordt voorbereid 
Elmer met z’n lange boor
En als afsluiter nog even weer wat mooie plaatjes:
