Slopen, slopen, slopen! (en een beetje opbouwen)

De afgelopen maanden stonden, zoals de titel al verraad, in het teken van slopen. Man, man, man, wat hebben (en zijn!) wij gesloopt! Gelukkig wij niet alleen, regelmatig hebben we de afgelopen periode hulp gehad. De vader van Elmer heeft zelfs enkele weken lang meerdere dagen per week geholpen. Heel erg fijn!!

Eerst zijn we verder gegaan met het strippen van het huis. Een hele container hebben we gevuld met gips, vloerbedekking, pvc, isolatiemateriaal (of wat daar van over was…) en andere troep. Daarna volgde er een container voor het houtwerk van de vloeren en plafonds. We hadden gehoopt een deel van de vloerplanken nog te kunnen hergebruiken, maar helaas was het grootste deel te slecht. De beste planken (lees: minst verrot/beschimmeld) hebben we in stukken gezaagd voor in de kachel.

Toen we het laatste hout eruit hadden, was het de beurt aan de oude brandmuur. Deze muur gaan we anderhalve meter naar achteren weer opbouwen. Op die manier komt de deur die nu vanaf de deel naar het terras gaat, straks in de keuken uit. Heerlijk om straks niet 3, maar slechts 1 deur door te hoeven om vanuit de keuken het terras te bereiken.

De brandmuur is, op de buitenmuren na, de enige echte oude muur in de boerderij, dus de stenen willen we hergebruiken om de muur straks weer met dezelfde stenen op te kunnen bouwen. Maar hiervoor moest de muur dus wel met beleid afgebroken worden. Dat viel nog niet altijd mee, omdat de muur op sommige plekken betegeld was en de tegellijm steviger was dan de muur zelf. Om de stenen te kunnen hergebruiken, moeten ze steentje voor steentje schoon gebikt worden. En dat is een behoorlijke klus! Een klus waar van het einde ook nog niet in zicht is helaas. Overigens waren er bovenin tussen de brandmuur en de ankerbalk oude kranten uit 1950 gepropt. Op een Tina uit 1990 na, de enige ‘oude schat’ na die we gevonden hebben.

Toen de brandmuur was afgebroken, kon de sloophamer er echt in. Alle tussenmuren mochten nu plat! Met hulp van onze vaders en Harrie de trekker was dit klusje in een paar dagen geklaard. Alle stenen die er heel uit zijn gekomen, gebruiken we weer voor de fundering van de gebinten en de buitenmuur. De rest is in 3 grote containers afgevoerd, bijna 60 ton in totaal!

Toen de binnenmuren gesloopt waren, werd het tijd voor de spouwmuren. Dit moest weer met iets meer beleid, want de buitenmuur moest natuurlijk wel blijven staan! Achter de spouwmuur kwamen nog een aantal prachtige oude behangetjes tevoorschijn.

Na de muren, was het de beurt aan de betonvloer. In een groot deel van het huis lag een houten vloer, maar in het midden waren een aantal ruimtes met een betonvloer. En daar begin je met een hamer en breekijzer niet zo veel aan. Dus tijd voor serieus mannenspeelgoed: van de broer van Elmer konden we een grote doorslijper lenen. Daarmee heeft Elmer het beton in (relatief) handzame blokken gezaagd, die in de container opgestapeld konden worden.

Het overtollige zand zijn we nu aan het afgraven. Het mooie gele en zwarte zand houden we apart, maar het zand waar we niks mee kunnen gebruiken we om een oude lekke mestput mee te dempen.

En dan nu over het projectje waar we ons waarschijnlijk de rest van het jaar mee zullen vermaken: de fundering voor de gebinten. We hebben 8 gebintstijlen (de grote houten palen van de gebintconstructie) die allemaal een fundering moeten krijgen. Op dit moment zijn er een aantal die gewoon op het zand lijken te staan en er zijn er een paar die op een grote veldkei rusten. De constructeur had bedacht om hier grote betonnen poeren onder te storten. In overleg met oom Jan hebben we besloten om zelf aan het metselen te slaan. Inmiddels zijn de eerste twee poeren klaar en zijn we er achter dat het toch echt twee dagen per poer kost.

Eerst moet de hele constructie op de plek van de gebintstijl (nadat deze goed geschoord is) ongeveer een centimeter omhoog worden gebracht. Daarna de boel goed stutten met stempels. Dan kan het zand onder het gebint worden afgegraven en eventuele muurtjes die onder het zand verstopt zitten worden afgebroken. Omdat de gebinten aan de onderkant in niet al te beste staat zijn, zagen we het slechte stuk eraf. Gelukkig is de kern tot nu toe verrassend goed en hard aan de onderkant en hoeft er dus niet heel veel afgezaagd te worden. Daardoor is er als de vloer straks gestort wordt, niks van de poeren te zien. Vervolgens het stuk waar de poer moet komen goed uitvlakken en metselen maar! We verankeren het gebint nog door een lange slotbout half in het hout te boren en de andere helft in de poer te metselen. Die gaan nergens meer heen!

Inmiddels is ook de tweede poer gemetseld en is de laatste container met daarin bijna 20 kuub puin afgevoerd. Als straks alle poeren gemetseld zijn, gaan we beginnen met de fundering van de buitenmuur. Dat gaat ook nog een flinke klus worden! Maar daarover de volgende keer meer.

En traditiegetrouw nog een paar mooie plaatjes om mee af te sluiten.