Ruim drie jaar wonen we nu in Oud Aalden. Aan de ene kant voelt het als de dag van gisteren dat we de sleutel kregen. Dat het gras tot onze middel stond, dat we de 50 jaar oude gordijnen voor de ramen weghaalden, onze eerste borrel op het terras dronken en we maar moeilijk konden geloven dat dit paradijsje echt van ons was. Aan dat laatste is overigens niet veel veranderd. Nog steeds voelt het soms onwerkelijk dat we zo’n prachtige plek hebben.
Maar hoewel het soms lijkt alsof we hier pas net wonen, voelt het aan de andere kant ook alsof we nooit ergens anders gewoond hebben. We kunnen ons nu haast niet meer voorstellen dat we ooit in een keurige twee-onder-een-kap gewoond hebben. Dat het gras in 10 minuten gemaaid was (inclusief dat van de buren), dat we op zaterdag tijd hadden om boodschappen te doen, dat we hooguit 1 keer per jaar bij de stort kwamen… Grappig hoe een ander huis je hele leven verandert.
Maar genoeg teruggeblikt. Tijd om jullie te laten zien dat we het afgelopen half jaar niet stilgezeten hebben! De vorige blog eindigden we met de mededeling dat de constructeur op dat moment bezig was om een mooie constructie te bedenken voor het ondersteunen van de schoorsteen. Nou, daar heeft hij eens goed de tijd voor genomen… De uiteindelijke tekeningen kregen we pas eind maart. Omdat we daar dus nog even op moesten wachten, hebben we ons tot die tijd vermaakt met een aantal andere klussen.
De eerste was het verplaatsen van de werkplaats van Elmer. Straks komt er een muur op de plek waar zijn werkbank stond, dus die moest een ander plekje krijgen. Achterin de deel was een oude paardenstal, waar vroeger Dorinda, het Belgisch trekpaard stond. Omdat er (voorlopig ;-)) geen paard meer komt te staan, besloten we dat hok om te toveren tot een klushok. Dus 50 jaar oude paardenstront eruit, restant betonklinkers erin. Vervolgens elektra aangelegd en toen de boel ingericht.
Een klusje waar we zelf niet veel werk van gehad hebben, maar wel het vermelden waard is, is dat we nu officieel van het gas af zijn! Ons huidige huisje verwarmen we met elektrische kacheltjes en straks komt er een warmtepomp, dus we hadden geen gasaansluiting meer nodig. Dus twee gezellige Grunningers zijn een halve dag bezig geweest om onze gasleidingen op te sporen en verwijderen. Voor zover mogelijk overigens, want een deel was niet te vinden en ze wilden wel een beetje op tijd naar huis.
Toen we twee jaar terug onze boomgaard aanlegden, hebben we het land ingezaaid met gras en veldbloemen. Helaas kreeg het gras al vrij snel de overhand en was er vorig jaar niks meer te zien van de veldbloemen. Dit jaar besloten we het dus rigoureuzer aan te pakken. Met het trekkertje en de frees van de buurman, heeft Elmer de stukken waar we bloemen wilden hebben gefreesd. Vervolgens heeft Rolina twee weken lang al het gras en onkruid wat nog bovenkwam opgeharkt. Daarna hebben we het ingezaaid met verschillende één- en meerjarige bloemenmengsels. In eerste instantie leek het onkruid de overhand te krijgen, maar inmiddels genieten we dagelijks van een prachtige bloemenweide met klaprozen, slaapmutsjes, valse ridderspoor, korenbloemen en nog veel meer schitterende bloemen.
Zoals hierboven al vermeldt krijgen we straks een warmtepomp. Helaas lopen die dingen niet op water, dus hebben we besloten een deel van ons weiland op te offeren en er zonnepanelen te plaatsen. En dan kun je natuurlijk een loonwerker laten komen die in één dag een stukje afgraaft en egaliseert voor de panelen, maar ja… waar heb je dan een trekkertje voor? Dus grondbak erachter en gaan met die banaan! Eenmaal geëgaliseerd hebben we er worteldoek overgemaakt, zodat er geen onkruid tussen komt te groeien. Uiteraard hadden we er ook voor kunnen kiezen de boel te betegelen, maar het oog wil ook wat, dus we zijn voor houtsnippers gegaan. Met hulp van Henk hebben we de panelen gelegd en de omvormer geplaatst. Het daadwerkelijke aansluiten moet door een elektricien gebeuren en die laat helaas nog even op zich wachten. Maar goed, de panelen liggen in ieder geval! Inmiddels is het walletje er omheen mooi begroeid, dus vanaf de weg zijn ze niet te zien.
Heng heng! 
Mooi glad geworden 
Het walletje beplant met wat struikgewas en ingezaaid met een kruidenrijk grasmengsel 
Een biljardtafel is er niks bij! 
Net knex voor volwassen, die zonnepanelen 
Alles wel een beetje recht natuurlijk 
Met vereende krachten 
Daadwerkelijk de panelen leggen 
Onze energiecentrale! 
Met hulp van Carmen zijn de paden tussen de panelen begaanbaar en waterdoorlatend! 
Maar dan nu over serieuzere klussen. De schoorsteen! Even kort het probleem: Op ons dak staat een hele mooie, maar vooral hele grote en zware schoorsteen. Het rookkanaal hiervan loopt schuin naar boven en steunt nu deels op een muur die straks verdwijnt. Dit rookkanaal moest dus afgebroken worden, zonder dat de schoorsteen naar beneden stort. Hier heeft de constructeur uiteindelijk iets voor bedacht. Een staalconstructie die met stalen kolommen rust op de gebinten en door hanebalken bovenin de kap stabiel blijft. Dus stap één was het plaatsen van de hanebalken op zo’n 8 meter hoogte. Een klus die Elmer samen met zijn broer Martijn heeft gedaan.
En toen werd het echt spannend… De staalconstructie (nauwkeurig door oom-Jan-die-alles-kan ingemeten) moest geplaatst worden. Geen klusje om in je eentje aan te pakken, dus met hulp van Henk en Martijn hebben we dit samen met Jan gedaan.
Eerst hebben we gezorgd dat het rookkanaal goed gestut is, zodat het nergens heen kan als we zouden beginnen met slopen. Ondertussen werden de stalen onderdelen (sommige 4 meter lang en +/-100kg per stuk) in twee etappes naar boven gehesen. Uiteraard moesten de langste en zwaarste onderdelen het meest omhoog. Tegen het eind van de ochtend waren de onderdelen op de plaats van bestemming en konden we aan de echte klus beginnen. Eerst hebben we (en met we bedoelen we natuurlijk oom-Jan-die-alles-kan…) een sleuf aan de ene kant van de schoorsteen ingekapt. Daar is een stalen L-profiel ingeschoven. Vervolgens aan de andere kant nog eens hetzelfde trucje. De schoorsteen leunde in het midden nog op het rookkanaal en aan de zijkanten op de stalen profielen. Maar die liggen op houten hanebalken die aan de kap zijn bevestigd, dat is niet sterk genoeg om het hele gewicht te dragen. Daarom hebben we nog 2 stalen kolommen onder de profielen geplaatst aan één kant van het rookkanaal. Aan de andere kant moest ook een stalen kolom komen, maar daar stond het rookkanaal nog in de weg. Daarom hebben we die kant tijdelijk met stempels ondersteund. Nog even gaten boren met de ultrahippe magneetboor en alles aan elkaar bouten. En toen kwam het moment supreme: het weghalen van het rookkanaal. Met toegeknepen billetjes en klamme handjes keken we toe hoe Jan de eerste rij stenen helemaal weghaalde…
En het ging goed! Geen schoorsteen die met donderend geraas naar beneden kwam, zelfs geen gekraak. Er zat nog geen millimeter beweging in de schoorsteen! Het rookkanaal was wel een wat ander verhaal. Tijdens het afbreken haalden we een spanband, die we hadden gebruikt om het gevaarte te stabiliseren, weg en ineens schoot het kanaal een centimeter of 5 terug. Erg vreemd om een gemetselde pilaar zo ineens te zien bewegen. Uiteindelijk hebben we alles zonder kleerscheuren afgebroken. Na het weekend is Jan nog even een ochtendje geweest om de laatste kolom te plaatsen en de stempels weg te halen. Tot slot is Rolina weer naar boven geklauterd om de profielen vast te bouten aan de hanebalken, zodat er niks meer kan schuiven als het stormt.
Zie maar eens een 100kg zware, 4m lang stalen profiel op 8m hoogte op de juiste plek te krijgen 
Als Elmer maar op de grond staat, vindt ie het wel leuk 
Gaten boren met de magneetboor 
Daar gaat de eerste laag stenen 
Treintje om het puin af te voeren 
Met hulp van Sven het puin beneden krijgen 
De goede stenen hebben we schoongebikt om her te gebruiken 
Rolina in actie op grote hoogte 
Wat een stoer wijf is het ook! 
Het eindresultaat!
En toen kon er echt gesloopt worden! De bovenverdieping was volledig van hout, dus die is als eerste in de container verdwenen. Vervolgens hebben we alle verlaagde plafonds eruit gehaald en het regelwerk verwijderd. Wat een heerlijke hoogte krijg je dan ineens! Het plafond komt straks ongeveer op de hoogte waar nu de zoldervloer ligt, dus de huidige hoogte geeft een mooi beeld van hoe het straks gaat worden. We zijn nu nog bezig met het verwijderen van het laatste hout en dan zijn de stenen muren aan de beurt. Heerlijk om na drie jaar eindelijk echt begonnen te zijn!
Toen was het ineens een doorzonwoning 
De man met de hamer 
De vrouw met het breekijzer 
De man mocht het breekijzer ook even vasthouden 
De schoonmaakster heeft wel wat achterstallig onderhoud in de keuken 
Puck bewaakt de container 
Rolina mag zich wel eens wassen 
In de keuken is nu mooi te zien hoe hoog het plafond straks komt 
Vaatwasser te koop, van een oud vrouwtje geweest, heeft altijd binnen gestaan 
Kiekeboe! 
Elmer kan altijd nog als acrobaat aan het werk!
Overigens hebben we ook onze veestapel uitgebreid. Via marktplaats hebben we 6 broedeieren gekocht die in een eierdoosje per post zijn opgestuurd. Poging één met een goedkoop broeimachientje van Ali Expres was jammerlijk mislukt, maar poging twee heeft geresulteerd in 6 kuikentjes die de hele dag vrolijk door hun prachtige rennetje (dank Colette en Minte-Jan) aan het stappen zijn.
En zoals gebruikelijk nog even wat mooie plaatjes ter afsluiting.
